1964 թ-ին ԵՊՀ Ֆիզիկայի ֆակուլտետի օպտիկայի ամբիոնի վարիչ է նշանակվում երիտասարդ այն ծամանակ դեռ ֆիզմաթ գիտությունների թեկնածու Վիլեն Ասլանյանը, որը եղել է մակրոմոլեկուլների ֆիզիկայի հայտնի լենինգրադյան դպրոցի հիմնադիրներից մեկի` Մ.Վ.Վոլկենշտեյնի աշակերտը: Այս հանգամանքը կողմնորոշեց նրան օպտիկայի ամբիոնին կից ստեղծել մի փոքր խումբ, որը զբաղվում էր օպտիկական մեթոդներով կենսաբանական և սիթետիկ պոլիմերների կառուցվածքի հետազոտումով: Ստեղծված խումբը հիմք հանդիսացավ 1965թ-ին ֆիզիկայի ֆակուլտետում «Մոլեկուլային ֆիզիկայի» ամբիոնի հիմնադրմանը (մինչև 1992 թ. կոչվում էր «Մոլեկուլային ֆիզիկայի և կենսաֆիզիկայի» ամբիոն), որի ղեկավարը դարձավ Վ.Ասլանյանը: Ֆիզմաթ գիտ.դոկտոր, պրոֆեսոր Վիլեն Ասլանյանը ղեկավարում էր ամբիոնը ստեղծման օրվանից մինչեւ իր անժամանակ մահը 1989-ին: Ամբիոնի հիմնական գիտական ուղղություններն էին` սինթետիկ և կենսաբանական (ԴՆԹ, ՌՆԹ, սպիտակուցներ, թաղանթներ) մակրոմոլեկուլների կառուցվածքի հետազոտումը — որը պահպանվում է մինչև օրս:
Վ.Մ.Ասլանյանի մահից հետո 1989թ-ին ամբիոնը ղեկավարել են նրա աշակերտները. ֆիզմաթ գիտ.դոկտոր, պրոֆեսոր Սամվել Հարությունյանը (1994 — 2000 թթ.), ֆիզմաթ գիտ.դոկտոր, պրոֆեսոր Վլադիմիր Մորոզովը (2000 — 2005 թթ.), ֆիզմաթ գիտ.դոկտոր, պրոֆեսոր Եվա Դալյանը (2006թ-մինչև այժմ): Կարճ ժամանակաամիջոց (1992 — 1993 թթ.) ամնիոնը ղեկավարել է ԵՊՀ օպտիկայի ամբիոնի շրջանավարտ, ֆիզմաթ գիտ.դոկտոր, պրոֆեսոր Սերգեյ Առաքելյանը:
Ամբիոնի ստեղծման օրից 1965 թ-ից ամբիոնում սկսում են աշխատել. սինթետիկ պոլիմերների ռելակսացիոն հատկությունների մասնագետ Վազգեն Պավլովիչ Պետրոսյանը և փայլուն ինժեներական հատկություններով օժտված փորձարար Վահագ Սաղաթելյանը, որը հավաքել էր կենսաբանական և սինթետիկ պոլիմերների հետազոտման համար նախատեսված յուրահատուկ սարքավորումներ: 1966-ից սկսած Լենինգրադի ասպիրանտուրայից վերադարնում են Արտյոմ Դադիվանյանը, Ալեքսեյ Ջանբարյանցը և Հրանտ Ֆարշյանը, որոնք զբաղվում են սինթետիկ պոլիմերների կառուցվածքի ուսումնասիրությունով: Ամբիոնում ձևավորվում է սինթետիկ պոլիմերներով զբաղվող հզոր խումբ, դասախոսություններ է կարդում քիմիկոս պոլիմերների ֆիզքիմիայի մասնագետ Լիպարիտ Մելքոնյանը (նրա մահից հետո1976-ին այդ դասախոսությունները շարունակում է նրա փայլուն աշակերտը`Վահե Դանիելյանը): Մինչ այժմ ամբիոնում դասավանդում է ՀՀ ԳԱԱ թղթ.անդամ Արամ Շահինյանը:
Ամբիոնի պատմության մեջ մեծ հետք է թողել Կարեն Օքսուզյանը, որի ջանքերով տարիներ շարունակ ամբիոնում կատարվել են պոլիմերների ծերացման վերաբերվող տնտ.պայմանագրային աշխատանքներ:
1966 թ-ից ամբիոնի հետ համագործակցում է և դասախոսություններ է կարդում Կարդիոլոգիայի ինստիտուտի սրտամկանի մոլեկուլային կենսաբանության լաբորատորիայի վարիչ ՀՀ ԳԱԱ ակադեմիկոս Սպարտակ Հովհաննեսյանը:
Մեծ ներդրում ունեին ամբիոնի կազմավորման մեջ Վահե Թումյանը և Վոլոդյա Վարդանյանը:
Ստեղծման օրից ամբիոնը ամեն տարի տալիս էր 10-20 շրջանավարտ: Երկաստիճանային համակարգին անցնելուց հետո ամբիոնը տարեկան ավարտում է 10-15 բակալավր և 6-10 մագիստրոս: Ամբիոնի պատմության ընթացքում 12 շրջանավարտ պաշտպանել են դոկտորական (6-ը ամբիոնում), իսկ մոտ 60-ը թեկնածուական (20 –ը ամբիոնում) ատենախոսություններ:
